NARRATOR czy BOHATER - którą formę wybrać
Czy wyobrażasz sobie jak opisujesz otaczający cię świat? Jego harmonię, kolory, zdarzenia, opisujesz siebie i swoje emocje. Przecież jesteś bohaterem, jesteś w środku książki, bo opisujesz wszystko jakbyś widział to i odczuwał całym sobą.
Czy jesteś tylko obserwatorem i opisujesz to co widzisz? Jak bohater zmaga się z trudnościami, co robi, opisujesz jego świat, gdzie się przemieszcza, jego zachowanie, wszystkie jego emocje. Opisujesz tylko to co widzisz bo nic więcej nie możesz dostrzec.
Kim lepiej być? Kim się stać by powieść była wyrazista? Jak pisać by oddać to co najważniejsze?
NARRATOR czy BOHATER
Istnieją dwa odniesienia do tego jak pisać książki, pierwsze to bycie narratorem, drugie to pisanie w pierwszej osobie, czyli bycie bohaterem/bohaterami.
Kto jest kim w tej bajce?
NARRATOR
Bycie narratorem pozwala na opisanie wydarzeń w kilku miejscach, z kilku pozycji. Możesz opisywać nie tylko głównego bohatera ale też inne sytuacje które mogą mieć znaczenie dla fabuły, inne osoby które uczestniczą w historii opisywanej w książce. Jest to dobre do oddania znaczenia historii w książce.
BOHATER
Bycie bohaterem oznacza opisywanie wydarzeń z twojej perspektywy, opisujesz tylko to co widzi bohater, nie możesz pisać o kimś kto nie jest obok bohatera, piszesz to co on widzi, co czuje. Jednak jest to idealny środek do postawienia się w jego skórze, przyczynia się to do lepszego oddania historii. Każdy czytelnik chce się utożsamiać.
Kim się stać aby oddać dobrze treść powieści?
Bycie narratorem wiąże się z kilkoma możliwościami ale też i ograniczeniami, to samo tyczy się pierwszej osoby. Lecz by wybrać dobrze trzeba się zastanowić nad fabułą i tym co chcesz przekazać czytelnikowi. Mimo, że obie formy są dobre, nie każda jest idealna do każdej fabuły, a wszystko zależy od niej.
Którą formę wybrać? Zdecydujmy
Ważne jest by oddać to co chcesz przekazać czytelnikowi. Wielu autorów wybiera formę bycia pierwszą osobą, bo jest o wiele łatwiejsza w pisaniu, ale też pomaga wczuć się w rolę. Każdy czytelnik lubi utożsamiać się z bohaterem, być częścią jakiegoś wielkiego zdarzenia które doprowadzi do rozwiązania. Chce uczestniczyć w przygodach, chce czuć się tak jakby tam był. I to właśnie oddaje bycie bohaterem, stanie się nim poprzez pisanie w pierwszej osobie.
Bycie narratorem daje szerokie możliwości, nie tylko w pisaniu tego co się widzi naokoło, ale też to że możesz być w dowolnym miejscu. Pokazanie w tym samym czasie innych zdarzeń ukazuje jak bardzo jeden szczegół ma znaczenie dla całej historii. Znacie efekt motyla? Właśnie, dzięki temu, że jesteś narratorem możesz opisać szczęście dwojga ludzi a zarazem wielką katastrofę na drugim końcu miasta. To pozwala pokazać dlaczego tak się dzieje, że historie się łączą, bo o to w tym chodzi.
Jeśli twoja fabuła opiera się na przedstawieniu z różnych punktów historii która łączy się w jedno, lub która łączy wszystko w jedno, kończy się w jednym punkcie - wybierz narratora.
Jeśli twoja fabuła opiera się na poszukiwaniach rozwiązania, gdzie musisz sam stawić czoła wszystkiemu, dużo emocji i pokazaniu czytelnikowi że też jest kimś - wybierz bohatera.
Nie zawsze jednak autorzy stosują się dokładnie do tego co opisałam wyżej. Wiele jest książek gdzie w jednym tomie mamy kilka historii opisanych przez różnych bohaterów w pierwszej osobie. Przykładem może być "Zmierzch", chyba 4 część, gdzie mamy opisaną historię oczami Belli i Jacoba. Jednak jak można zauważyć, każdy z nich opisuje tylko to co widzi i czuje. Nie ma momentu kiedy jeden bohater jest na drugiej stronie miasta a opisuje tego drugiego, co robi czy czuje. Są zachowane pewne "cechy", "normy", które definiują jak pisze narrator a jak pierwsza osoba.
A myślałam że to nie ma znaczenia jeśli chodzi o dobór "stylu" do typu powieści...
Nie jest powiedziane, że jeśli piszesz powieść kryminalną to musisz pisać jako narrator, albo piszesz romans to musisz być główną bohaterką (pierwsza osoba). Jednak zawsze trzeba pamiętać o tym, że jeśli w powieści kryminalnej nie masz kilku bohaterów którzy by opisywali ci co się dzieje w różnych częściach miasta/zbrodni, to jak masz zamiar to opisać, pamiętając że bohater opisuje tylko to co widzi i czuje. Dlatego właśnie tak ważne jest przeanalizowanie swojej fabuły.
Jednak napiszę że nie musisz trzymać się ścisłych ram. Nawet nie powiem, że musisz zrobić dokładnie tak i tak. Ważne jest abyś przeanalizował swoją historię którą zamierzasz opisać. Zastanów się nad różnymi jej aspektami. Początkiem, środkiem a nawet końcem. Pomyśl co chcesz przekazać czytelnikowi, bo to jest ważne.
Powiem wam jak to jest z moimi powieściami
Piszę fantasy i obyczaje. Jednak każda z tych typów powieści ma swój charakter opisywania. W fantasy piszę w pierwszej osobie dlatego bo lubię czuć się jak bohater, a co najważniejsze chcę aby czytelnik też się nim stał. Chociażby na chwilę, chociażby wtedy kiedy czyta moją powieść.
Zaś obyczaje piszę jako narrator, ponieważ mogę oddać całą historię, przedstawić ją w różnych perspektywach. Mogę pokazać jak jedno wydarzenie ma znaczenia dla całej fabuły. Chcę by czytelnik sam zastanowił się dlaczego tak się dzieje a nie inaczej.
Więc jak widzicie, stosuję się do pewnych reguł. To pomaga w budowaniu atmosfery książki, jej głębi i wszystkich odczuć.